Αγοράζεις ένα καινούριο αυτοκίνητο, που υποτίθεται, ότι τσιγκουνεύεται τη βενζίνη ή το ντίζελ σαν Σκωτσέζος και τελικά ανακαλύπτεις, ότι στην πράξη απαιτεί αρκετά περισσότερα καύσιμα. Μάλιστα το αυτοκίνητο δείχνει τα καταναλωτικά του ένστικτα, ακόμη και αν ο οδηγός επιλέγει ένα συγκρατημένο στυλ στο τιμόνι.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο, το οποίο χειροτερεύει συνεχώς την τελευταία δεκαετία. Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό για Καθαρές Μεταφορές ICCT, πριν δέκα χρόνια κατανάλωναν τα αυτοκίνητά μας κατά μέσο όρο 10% περισσότερα καύσιμα από τις τιμές των εργοστασιακών μετρήσεων. Σήμερα έχει αυξηθεί η απόκλιση στο 25%!
Ο ICCT ανέλυσε τα δεδομένα πάνω από 500.000 αυτοκινήτων στην Ευρώπη και κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι η ψαλίδα μεταξύ των εργοστασιακών μετρήσεων και των πραγματικών τιμών κατανάλωσης καυσίμου μεγαλώνει συνεχώς τα τελευταία χρόνια.
Η έρευνα βασίζεται στα στοιχεία δύο ιστότοπων από τη Γερμανία (
www.spritmonitor.de
) και από την Αγγλία (honestjohn.co.uk), όπου ανακοινώνουν χιλιάδες αυτοκινητιστές την κατανάλωση των Ι.Χ. τους. Έγινε επίσης χρήση στοιχείων από τεστ της γερμανικής λέσχης αυτοκινήτου ADAC και της ελβετικής TCS, από την τράπεζα δεδομένων των εταιρειών λίζινγκ LeasePlan (Γερμανία) και Travelcard (Ολλανδία) και από τις οργανώσεις προστασίας των καταναλωτών WhatCar στη Μεγάλη Βρετανία και QueChoisir στη Γαλλία.
Οι λόγοι της συνεχώς μεγαλύτερης απόκλισης είναι σύμφωνα με τον ICCT πολλοί. Το βασικό πρόβλημα εστιάζεται πάντως στη διαδικασία με βάση την οποία προκύπτουν οι τιμές των εργοστασιακών μετρήσεων κατανάλωσης. Η συγκεκριμένη διαδικασία διευκολύνει την εφαρμογή διαφόρων τρικ από τους αυτοκινητοκατασκευαστές, ενώ δεν ανταποκρίνεται σε πραγματικές συνθήκες οδήγησης.
Από τα πιο συνηθισμένα τρικ είναι η χρήση ελαστικών χαμηλής αντίστασης κύλισης και ειδικών λιπαντικών λαδιών, ενώ συχνά καλύπτονται με αυτοκόλλητες ταινίες τα κενά ανάμεσα στα καπό και στις πόρτες για καλύτερη αεροδυναμική. Με τα συγκεκριμένα τρικ επιτυγχάνεται μία μείωση της κατανάλωσης, ενώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι δεν είναι παράνομα!
Ακόμη όμως και χρήσιμες τεχνολογίες για την εξοικονόμηση καυσίμου, όπως το σύστημα Start and Stop, μπορούν να συμβάλλουν στη δημιουργία παραπλανητικών τιμών κατανάλωσης. Αιτία είναι τα μεγάλα διαστήματα απενεργοποίησης του κινητήρα, που προβλέπονται στον επίσημο τρόπο μέτρησης και έχουν ως αποτέλεσμα μειωμένη κατανάλωση. Στην πράξη όμως πραγματοποιεί ένας μέσος οδηγός πολύ λιγότερα διαλείμματα με το αυτοκίνητό του κατά τη διαδρομή του.
Μεγάλοι χαμένοι από τις πλασματικές μετρήσεις κατανάλωσης βγαίνουν σίγουρα οι ίδιοι οι καταναλωτές, αλλά και το κράτος. Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες διαμορφώνονται τα τέλη κυκλοφορίας των Ι.Χ. ανάλογα με τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ανά χιλιόμετρο διαδρομής, οι οποίες εξαρτώνται άμεσα από την κατανάλωση καυσίμου. Έτσι χάνουν τα κράτη πολλά χρήματα εξαιτίας των εργοστασιακών τιμών εκπομπών CO2, που είναι αισθητά χαμηλότερες από τις πραγματικές.
Βελτίωση υπόσχεται ο νέος τρόπος μέτρησης της κατανάλωσης WLTP από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων Harmonized Light Vehicles Test Procedures, όπως διαμορφώθηκε μέσα από τη συνεργασία ειδικών από όλες τις ηπείρους με εκπροσώπους των αυτοκινητοβιομηχανιών.
Ο νέος τρόπος μέτρησης της κατανάλωσης θα περιλαμβάνει πλέον μία απότομη επιτάχυνση, υψηλότερες ταχύτητες και λιγότερα και συντομότερα διαστήματα απενεργοποίησης του κινητήρα. Θα χρειαστεί πάντως λίγη υπομονή, καθώς η διαδικασία μέτρησης σύμφωνα με το WLTP υπολογίζεται ότι θα έχει ολοκληρωθεί το 2014 και ότι θα γίνει υποχρεωτική για όλη την ΕΕ έως το 2017.
Συντάκτης θέματος
