Περι.. cabrio

Η εξέλιξη ενός ανοιχτού αμαξώματος (όπου στις περισσότερες των περιπτώσεων βασίζεται στην κλειστή έκδοση ενός μοντέλου) προϋποθέτει μερικές χιλιάδες εργατοωρών οι οποίες καταναλώνονται από σχεδιαστές οι οποίοι δουλεύουν προγράμματα CAD. Δύο είναι τα βασικά στοιχεία τα οποία μπορούν να τους προκαλέσουν… πονοκέφαλο για αρκετό καιρό. Η διάταξη και ο μηχανισμός της αναδιπλούμενης οροφής και ο βαθμός ακαμψίας του αμαξώματος. Ζητούμενα τα οποία απαιτούν ιδιαίτερη τεχνογνωσία και εμπειρία για αυτό το λόγο σε αρκετές περιπτώσεις οι κατασκευαστές αυτοκινήτων απευθύνονται σε καροσερίστες όπως είναι οι CTS (Opel Astra TT, Peugeot 307 CC), Heuliez (Peugeot 207 CC, Nissan Micra CC), Karmann (Audi A4 Cabriolet, Renault Megane CC), Pininfarina (Alfa Romeo Spider, Mitsubishi Colt CZC) και Webasto/Oasys (Daihatsu Copen, VW EOS, Volvo C70).



Πέρα από τον τύπο της οροφής οι μηχανικοί δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στην κατασκευή του πλαισίου. Αν πρόκειται για την δημιουργία ενός ολοκαίνουργιου μοντέλου τα πράγματα μπορεί να είναι πιο εύκολα για τους σχεδιαστές αφού καλούνται να ξεκινήσουν σε λευκό χαρτί. Αν όμως αυτό αποτελεί εκδοχή της κλειστής έκδοσης τότε η κατάσταση αρχίζει να περιπλέκεται αφού σε ένα αμάξωμα από το οποίο απουσιάζουν οι κολόνες οι μηχανικοί καλούνται να το ενισχύσουν υιοθετώντας διάφορες λύσεις. Έτσι, χρησιμοποιώντας προγράμματα CAD προσπαθούν στους υπολογιστές τους να βρουν την χρυσή τομή ανάμεσα σε δύο αντικρουόμενες παραμέτρους: τον μέγιστο δυνατό βαθμό ακαμψίας με το μικρότερο εφικτό βάρος. Παρατηρώντας την ακτινογραφία ενός αυτοφερόμενου αμαξώματος μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι αποτελείται από ένα συνονθύλευμα δοκών και λοιπών στοιχείων τα οποία ουσιαστικά συνθέτουν ένα χωροδικτύωμα. Στην μηχανολογία τέτοιου είδους κατασκευές έχουν την ιδιότητα να απορροφούν και εν συνεχεία να εξισορροπούν -κατά μία έννοια- τις δυνάμεις που περνούν από το οδόστρωμα στους τροχούς και εν συνεχεία στο αμάξωμα. Όπως είναι λογικό ένα αυτοκίνητο με γερά «θεμέλια» αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την οδική του συμπεριφορά αφού οι εκτεταμένες στρεβλώσεις, όπως συμβαίνει στην περίπτωση ενός αδύναμου σασί, επιφέρουν σημαντικές μεταβολές στην γεωμετρία της ανάρτησης.



Στην περίπτωση των ανοιχτών αμαξωμάτων η απουσία της οροφής μεταφράζεται σε σημαντική μειωμένο βαθμό ακαμψίας έναντι σε αυτόν που εμφανίζουν τα αυτοκίνητα με οροφή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό των «CC» τα οποία συμπεριφέρονται διαφορετικά με κατεβασμένη ή ανεβασμένη την οροφή τους. Για αυτό το λόγο οι μηχανικοί ενισχύουν διάφορα μέρη του πλαισίου όπως για παράδειγμα με την προσθήκη χιαστών δοκών κάτω από το δάπεδο και την ενίσχυση των πλαϊνών τμημάτων. Ράβδοι τοποθετούνται στις κοίλες εμπρός κολόνες του αμαξώματος προκειμένου να μειωθούν οι ταλαντώσεις του πλαισίου που βασίζεται το παρμπρίζ. Σε αρκετά μοντέλα με αυξημένο μεταξόνιο, όπως τα Audi A4 Cabriolet, Mercedes-Benz CLK και Saab 9-3 Convertible, πίσω από τα καθίσματα των οδηγών τοποθετείται ευμεγέθης τραβέρσα η οποία αναλαμβάνει την μείωση των στρεπτικών τάσεων ενώ παράλληλα προσφέρει την απαραίτητη ασφάλεια στους επιβάτες σε περίπτωση ανατροπής. Ωστόσο, οι τομείς της οδικής συμπεριφοράς και της ασφάλειας δεν είναι οι μοναδικοί λόγοι που οι μηχανικοί επιθυμούν την διατήρηση του βαθμού ακαμψίας σε υψηλά επίπεδα. Οι συνολικές στρεβλώσεις του αμαξώματος όπως είναι λογικό επηρεάζουν την εσωτερική διαμόρφωση του αυτοκινήτου και κατ΄ επέκταση την συναρμολόγηση των υλικών. Ο συνδυασμός λοιπόν ενός ατροφικού πλαισίου αυξάνει τις πιθανότητες φαινομένων όπως αυτό των ενοχλητικών τριγμών εξαιτίας των μειωμένων ανοχών των πλαστικών.



Πηγή